Zbigniew Religa
Minister Zdrowia
Urodził się 16 grudnia 1938 roku w Miedniewicach ,
w powiecie żyrardowskim, w rodzinie nauczycielskiej.
Świadectwo
dojrzałości uzyskał w Szkole im. Limanowskiego w Warszawie, w
1956 roku. W latach 1956 – 1963 studiował na Wydziale Lekarskim
warszawskiej Akademii Medycznej. Po odbyciu służby wojskowej w
1966 roku rozpoczął pracę w Szpitalu Wolskim w Warszawie (do
1980 r.). W tym czasie, w 1973 r. obronił tytuł doktora nauk
medycznych a następnie zdał egzamin ECFMG i uzyskał stypendium w
Mercyl Hospital, w stanie New York (USA). W latach 1975 – 76 był
rezydentem w Sinai Hospital w Detroit (USA).
Podczas pracy w II Klinice Kardiochirurgii Instytutu
Kardiochirurgii w Warszawie (1980-1984), w roku 1981 obronił
tytuł doktora habilitowanego, a także odbył szkolenie w zakresie
kardiochirurgii w Deborah Heart and Lung Center (USA).
W 1983 r. został powołany na stanowisko docenta Instytutu
Kardiologii. Rok później objął stanowisko kierownika Kliniki
Kardiochirurgii w Zabrzu – Śląskiej Akademii Medycznej, gdzie po
roku organizacji placówki, 15 sierpnia 1985 r., przeprowadził
pierwszą operację na sercu a kilka miesięcy później – pierwszą
udaną transplantację serca w Polsce.
W 1986 r. klinika w Zabrzu rozpoczęła współpracę z uznanymi w
świecie zagranicznymi ośrodkami medycznymi, m. in. w: Brnie
(Czechosłowacja), Moskwie (Związek Radziecki) i Deborah (USA), w
wyniku której przeprowadzono pierwsze w Polsce i nieliczne
wówczas w Europie operacje implantacji klinicznej komory
wspomagania serca oraz sztucznego serca.
W następstwie tych sukcesów, w 1988 r. z inicjatywy Zbigniewa
Religi powstała Pracownia Sztucznego Serca Śląskiej Akademii
Medycznej. Kilka miesięcy później doc. Zbigniew Religa został
powołany także do utworzenia i poprowadzenia Kliniki
Kardiochirurgii w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSW w
Warszawie.
W 1990 r. otrzymał stanowisko profesora Śląskiej Akademii
Medycznej. Pięć lat później prezydent RP nadał mu tytuł
profesora nauk medycznych. W latach 1992 –1995 był doradcą
Prezydenta RP Lecha Wałęsy. Równocześnie, konsekwentnie
nadzorując prace nad polskim sztucznym sercem w 1992 r. założył
Fundację Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu. W tym samym roku
został powołany do Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, w
której pracach uczestniczy do dziś.
W roku 1993 na osobistą prośbę prezydenta RP startował w
wyborach do Senatu RP i uzyskał mandat na kadencję 1993 – 1997.
Rok później został przewodniczącym Bezpartyjnego Bloku
Wspierania Reform. W 1995 r. założył partię Republikanie, która
cztery lata później połączyła się ze Stronnictwem Konserwatywno
– Ludowym.
Uczestnicząc aktywnie w życiu politycznym państwa, w latach 1996
– 1999 był jednocześnie rektorem Śląskiej Akademii Medycznej, a
następnie został ponownie kierownikiem Kliniki Kardiochirurgii
CSK MSW w Warszawie. W 2000 r. podjął się kierownictwa grantu
naukowego, którego zadaniem było stworzenie prototypu polskiego
robota kardiochirurgicznego. Od roku 2001 jest kierownikiem II
Kliniki Kardiochirurgii oraz dyrektorem Instytutu Kardiologii w
Aninie, a także pełni funkcję kierownika Katedry i Zakładu
Mechanicznego Wspomagania Krążenia w Zabrzu.
W tym czasie prowadząc aktywną działalność polityczną uzyskał
ponownie mandat senatora RP na lata 2001 – 2005. W 2004 r. roku
założył Partię Centrum, której obecnie jest honorowym
przewodniczącym. Bezpartyjny, wielokrotnie uczestniczył w
oficjalnych zagranicznych delegacjach polskiego parlamentu.
Profesor Zbigniew Religa jest autorem ponad 160 prac naukowych
oraz 3 książek. Jest inicjatorem i realizatorem programów
naukowo-badawczych: transplantacje serca i płuc, chirurgiczne
leczenie niewydolności mięśnia sercowego, kliniczne zastosowanie
sztucznego serca, stworzenie polskiej zastawki biologicznej i
prototypu sztucznego serca, operacyjne leczenie zatorowości
płucnej.
Położył wybitne zasługi dla rozwoju międzynarodowych kontaktów
naukowych utrzymując niezwykle ożywioną współpracę z uznanymi
zagranicznymi ośrodkami, jak np.:
⇒ Instytut Transplantologii w Cambridge (Wlk. Brytania),
⇒ Klinika Kardiologii w San Diego (USA),
⇒ Szpital Uniwersytecki Columbia Prezbiterian w Nowym Jorku
(USA)
⇒ Fundacja Favaloro w Argentynie.
Jest członkiem szeregu towarzystw naukowych, m. in.:
⇒ International Society for Heart Transplantation,
⇒ European Association for Cardio-Thoracic Surgeons,
⇒ European Society of Artificial Organs,
⇒ American College of Angilogy, Polskiego Towarzystwa
Chirurgicznego,
⇒ Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Polskiego Towarzystwa
Transplantologicznego.
Na zaproszenie organizatorów międzynarodowych kongresów i
spotkań naukowych wygłosił ponad 100 referatów programowych.
Za swoją pionierską pracę w dziedzinie kardiochirurgii otrzymał
najwyższe odznaczenia państwowe: Krzyż Kawalerski Odrodzenia
Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Odrodzenia Polski oraz Krzyż
Wielki Odrodzenia Polski. Jest Doktorem Honoris Causa:
Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego, Białostockiej Akademii
Medycznej, Śląskiej Akademii Medycznej , Warszawskiej Akademii
Medycznej oraz Uniwersytetu w Opolu. Został także wyróżniony: 5
– cio krotnie nagrodą I. stopnia Ministra Zdrowia, Medalem im.
Tadeusza Orłowskiego Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego,
medalem Gloria Medicinae Polskiego Towarzystwa Lekarskiego,
złotym medalem Stowarzyszenia Lekarzy Polskich „Medicus” w Nowym
Jorku, nagrodą im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku i
Krzyżem Komandorskim Orderu Wynalazczości nadanym przez
Najwyższą Komisję Odznaczeń Królestwa Belgii. Jest laureatem
Orderu Uśmiechu.
Żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci: Małgorzatę i Grzegorza. Żona,
Anna Wajszczuk – Religa również jest lekarzem i wykładowcą
Akademii Medycznej w Warszawie.
W wolnych chwilach lubi łowić ryby i kibicować ulubionej
drużynie piłkarskiej „Górnik Zabrze”, której jest honorowym
członkiem.
26-03-2010
21-09-2003
