Wspomnienia o Bolesławie Wajszczuku 0364

Z "oficjalnych" wspomnień:

HISTORIA ZESPOŁU SZKÓŁ ZAWODOWYCH

w Brzegu Dolnym: 1948-2001

... W lutym 1951r. ze względów rodzinnych, M. Ciundziewicka zrezygnowała ze stanowiska dyrektora i opuściła Brzeg Dolny. Nominację otrzymał Bolesław Wajszczuk. Za jego kadencji Szkołę Przemysłową ukończyło 60 absolwentów specjalności chemicznej, mechanicznej i elektronicznej. Jako prace kwalifikacyjne wykonywali tzw. sztuki czeladnicze, m. in. klucze żabkowe, szczękowe, przecinaki.

Podczas ferii letnich 1951r. nastąpiło przeprowadzenie się do nowego budynku, w którym trwały jeszcze prace wykończeniowe. Trudności organizacyjne spowodowały, że dyr. B. Wajszczuk rozchorował się i podjął leczenie szpitalne. Funkcję dyrektora Szkoły powierzono mgr Oldze Robaczyńskiej, która mimo braku doświadczenia w tym zakresie, spowodowała normalne funkcjonowanie placówki. Nowy rok 1951/52 rozpoczęto w bardzo trudnych warunkach. W szkole nie było wody, nie funkcjonowała kanalizacja. ...

http://www.zsz.brzegdolny.pl/zsz/

---

O Bolesławie Wajszczuku – córka Ludmiła Niezgoda (0365)

Bolesław Wajszczuk, syn Józefa, ur. w 1902 r. w Sitańcu k/Zamościa.

Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego pracował w latach 1929-36 jako kierownik szkoły w Nieliszu k/Zamościa. W roku 1936 osiedlił się z rodziną – żoną Dionizą z d. Kirsch i dwojgiem dzieci - Adamem ur. 1926 i Ludmiłą ur. 1929 r. w Tarnowie i podjął pracę w I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. K. Brodzińskiego w Tarnowie.

W latach okupacji szkoła była zamknięta. W tym czasie był kierownikiem szkoły podstawowej w Skrzyszowie pow. Tarnów. Równocześnie był łącznikiem Powiatowej Komisji Oświaty i Kultury Tajnej Organizacji Nauczycielskiej i organizatorem tajnego nauczania w gm. Skrzyszów. (Bibliografia – poz. książkowa "Tajne Nauczanie", autor Czesław Sterkowicz , wydawca Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Tarnowskiej - rok 1985, str. 213).

Po wyzwoleniu ponownie podjął pracę w I Liceum . Od 1949 r. pracował w Technikum Budowlanym w Gliwicach, a w roku 1951 został Dyrektorem Technikum Chemicznego w Brzegu Dolnym. Z powodów politycznych – konflikty z Urzędem Bezpieczeństwa Publicznego – zmuszony do rezygnacji ze stanowiska wrócił do Tarnowa. Pracował w Technikum Chemicznym w Tarnowie – Mościcach i przeszedł na emeryturę w 1962r.

W roku 1975 za zasługi w tajnym nauczaniu w okresie okupacji został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski - (zobacz).

Zmarł w Tarnowie 15 listopada 1985 roku. Żona Dioniza – również nauczycielka zmarla w lipcu 1992r.

(Lipiec 2002)