W dniu wysiedlenia z Wysokiego, 8.XI.1941 r. Witold
miał prawie 9 lat. Wraz z rodziną przebywał początkowo w obozie
przejściowym w Zamościu, a później w Hostynnem. Zostali zwolnieni z
obozu 22.XII.1941 r.
W międzyczasie ojciec jego Józef, który należał do Ruchu Oporu (ZWZ-AK,
pseudonim „Mały”), został aresztowany przez Niemców 24.XI.1941 r.,
przebywał w więzieniu w Zamościu i Lublinie (od 24.XI.1941 do
28.IV.1942) i następnie został wywieziony do Obozu Koncentracyjnego
Auschwitz – więzień #35377, gdzie zginął 20.XII.1942 r.
Po zwolnieniu z obozu przejściowego, Niemcy zabronili powrotu do wsi
rodzinnej - rodzina zamieszkała u znajomych we wsi Chyża, a po
wysiedleniu wsi Chyża w grudniu 1942 r., zostali skierowani do pracy u
nasiedlonego Niemca w Osiedlu Karolówka (Zamość). Po wyzwoleniu i
powrocie do Wysokiego w dniu 19.VII.1944 zastali gospodarstwo w stanie
ogromnego zniszczenia, budynki rozebrane przez nasiedlonych „czarnych”
Niemców, w związku z czym mieszkali przez następny okres 2 lat i 9
miesięcy w tymczasowych barakach. W 1953 r. Witold został powołany do
tzw. Zastępczej Służby Wojskowej, do Wojskowego Korpusu Węglowego, z
którego został zwolniony w 1954 r. Następnie pracował na
gospodarstwie, a później na budującej się linii kolejowej PKP-LHS.
(http://lhs.pl/). Przeszedł na emeryturę
w 1993 r., zmarł w 2006 r.