Sitaniec – należał do Ordynacji od czasu
jej załozenia w 1589 r.
Stary Zamość – wcielony do Ordynacji w 1590 r. (poprzednio
własność innej
linii rodu Zamojskich).
Szczebrzeszyn, z wsią i parafią Wielącza – nabyty od
Górków w 1593 r.
Nielisz – włączony do Ordynacji (ponownie?) w 1823 r., jako
wynagrodzenie za przejęcie miasta i twierdzy Zamość na własność rządu.
Początkowo również należał do dóbr Ordynacji Zamojskiej?
Wysokie – (gmina Zamość, pow. Zamojski, kod: 22-411) – wieś
początkowo należała do włości szczebrzeskiej Górków, włączona do
klucza szczebrzeskiego Ordynacji w 1593 r. - jest wymieniana w
przejrzanych aktach Ordynacji dopiero od poczatku XIX wieku.
(Nalezy ja odróżnić od miejscowości Wysokie, gmina Wysokie, pow.
lubelski, kod: 23-145, które to dobra wcielono do Ordynacji Zamojskich
w 1868 r.).
Sulów i Sułówek – nie napotkalismy w przejrzanych dokumentach.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1593 roku, kiedy wieś była
na uposażeniu plebanów szczebrzeskich. W tym roku kanclerz Jan
Zamoyski pozwolił plebanowi ks. Sebastianowi Kickiemu na
wydzierżawienie Sułowa i Sułówka na trzy lata (A.Tarnawski 1935, s.
391). Do dóbr kościelnych wieś Sułówek należała razem z Sułowem do
roku 1865.
http://www.sulow.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=79&Itemid=120
W przejrzanych dokumentach Ordynacji z XVIII i XIX
wieku nazwisko Wajszczuk wystepuje po raz pierwszy:
- we wsi Sitaniec (klucz sitaniecki) – w XIX wieku,
- we wsi Wysokie (klucz szczebrzeski) – w XIX wieku